Już przeszło 90 lat szkoła nasza, ucząca ekonomicznego myślenia, przygotowuje kadry dla przemysłu, handlu, bankowości i administracji. Dzieje jej sięgają września 1913 roku, kiedy to pod nazwą Krajowa Szkoła Kupiecka powołana została do życia przez Galicyjski Wydział Krajowy we Lwowie. Jej organizatorem i długoletnim dyrektorem był Leopold Jan Deimel. W pierwszym etapie swojego istnienia, tj. w latach 1913-1918, szkoła obejmowała dwuklasową Szkołę Kupiecką z klasą przygotowawcza, Szkołę Kupiecką Dokształcającą i kursy specjalne. Od roku 1918 do końca 1921 nadal jeszcze jako 2-letnia Szkoła Kupiecka - pozostaje pod zarządem Wydziału Krajowego, względnie Tymczasowego Wydziału Samorządowego we Lwowie.
Od 1 stycznia 1922 roku szkoła przechodzi pod zarząd Kuratorium Okręgu Lwowskiego. W tym drugim etapie rozwojowym, jakkolwiek szkoła pozostała 2-letnia z nazwy, jest już właściwie 3-letnia, gdyż wszyscy uczniowie przechodzą najpierw przez klasę przygotowawczą. Absolwenci w tym okresie mieli prawo do skróconej służby wojskowej.
Pierwszy Budynek Szkoły
W roku szkolnym 1923/24 szkoła została przekształcona na 3-letnią o nazwie Była Krajowa Szkoła Handlowa. Z dniem 1 stycznia 1926 roku szkoła przechodzi pod zarząd Kuratorium Okręgu Szkolnego Krakowskiego, a 22 kwietnia tegoż roku Ministerstwo Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego zmienia nazwę szkoły na Państwową Szkołę Handlową. Już w latach 1927-1928 dyrekcja szkoły czyni starania o przekształcenie z 3 letniej na 4-letnię, jednak starania te zostają spełnione dopiero w roku szkolnym 1929/30. Kolejna zmiana następuje w roku szkolnym 1936/37. Szkoła przyjmuje nazwę Państwowego Koedukacyjnego Gimnazjum Kupieckiego i pod tą nazwą działa aż do wybuchu II wojny światowej.
Dnia 18 lutego 1939 roku miała miejsce uroczystość 25-lecia szkoły i poświęcenia sztandaru szkolnego. Sztandar ten, przechowywany w czasie okupacji przez nauczycielkę p. Stanisławę Adamczyk, jest jedną z nielicznych pamiątek szkolnych tamtego okresu. Dyrektor szkoły Leopold Jan Deimel został odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi. Po spowodowanej wojną przerwie szkoła podjęła pracę niemal natychmiast po wyzwoleniu, a więc jeszcze na parę miesięcy przed zakończeniem wojny. Pierwszy dyrektor szkoły i jej organizator Leopold Jan Deimel i tym razem z wielkim zapałem, nakładem pracy i uczuciowym zaangażowaniem podjął trud zorganizowania szkoły na nowo, niejako od samego początku, jako że prawie cały majątek szkolny uległ dewastacji.
W pierwszym roku szkolnym korzystano z pomieszczeń w budynku poczty w Białej. zanim można było wrócić do budynku przy ul Św. Jana (obecnie ul. Sempołowskiej 1), stanowiącego własność szkoły, zajmowanego zaś w czasie okupacji przez tzw. Hitlerjugend. W miesiącach wiosennych 1945 roku uruchomiono oddziały klas drugich, trzecich i czwartych dla uczniów sprzed 1939 roku oraz 2-letnie Kursy Gimnazjum Kupieckiego dla Dorosłych. Ono przekształciło się w Gimnazjum Handlowe, a to z kolei w roku szkolnym 1946/ 47 w Gimnazjum Kupieckie, które zmieniło w roku szkolnym 1950/51 nazwę na Technikum Administracyjno-Gospodarcze. W latach 1951/52 do roku 1956 szkoła przyjęła nazwę Technikum Finansowe i podlegała Ministerstwu Finansów.
W latach 1956-1958 nosiła nazwę Technikum Rachunkowości, a od roku 1959 -Technikum Ekonomiczne Od 1958 roku istnieje wydział dla dorosłych. W roku szkolnym 1967/68 szkoła uległa kolejnemu przeobrażeniu, związanemu z ogólną reformą szkolnictwa - powstało Liceum Ekonomiczne na podbudowie ośmioklasowej szkoły podstawowej. W roku szkolnym 1969/70 powstało Pomaturalne Studium Ekonomiczne.
Rok 1969/70 jest datą istotną w dziejach placówki: następuje połączenie z drugą na terenie Bielska-Białej szkołą typu ekonomicznego, a także zmiana siedziby - przeprowadzka obu szkół do budynku przy ul. Komorowickiej 27. Od roku 1947 do roku 1972, a więc w ciągu prawie 25 lat po wojnie dyrektorem szkoły był Zygmunt Nowicki. Dobry organizator, rzetelny nauczycieli wielki przyjaciel młodzieży, wymagający dobrej pracy od nauczycieli i uczniów - dbał o wysoki poziom dydaktyczno--wychowawczy szkoły. Nawiązał ścisłą współpracę z zakładem opiekuńczym ZPW Im. J. Niedzielskiego, dzięki któremu szkoła systematycznie poprawiała stan wyposażenia w sprzęt i pomoce naukowe.
Historia bielskiego Technikum Ekonomicznego sięga roku 1947, kiedy to powołane zostało Państwowe Koedukacyjne Liceum Administracyjno-Handlowe w Bielsku (nazwa nadana 1 stycznia 1948 roku) Szkoła podlegała Kuratorium Okręgu Szkolnego Śląskiego w Katowicach. Obejmowała nauką zarówno młodzież, jak i dorosłych pracujących i niepracujących. We wrześniu 1950 roku szkoła otrzymała nazwę Państwowe Zakłady Kształcenia Administracyjno-Handlowego i podlegała Centralnemu Urzędowi Szkolenia Zawodowego w Katowicach. W latach 1953-1956 szkoła nosiła nazwę Technikum Handlowe Ministerstwa Handlu Wewnętrznego i podlegała Centralnemu Zarządowi Szkolenia Zawodowego MHW w Warszawie.
Szkoła przechodziła szereg zmian organizacyjnych, była przekształcana, względnie poszerzana o nowe wydziały. Państwowe Liceum Administracyjno-Gospodarcze II stopnia po 10 klasach szkoły ogólnokształcącej, Państwowe Liceum Bankowe po małej maturze, Technikum Bankowe, Technikum Handlowe i Technikum Ekonomiczne W 1956 roku powołano Zasadniczą Szkołę Handlową szkolącą sprzedawców sklepowych.
Od 1956 roku do momentu likwidacji szkoła nosiła nazwę Technikum Ekonomiczne nr 1 i Zasadnicza Szkoła Handlowa w Bielsku-Białej Organizatorem i pierwszym dyrektorem szkoły był mgr Bolesław Wójcikiewicz.Po połączeniu w 1950 roku Państwowego Gimnazjum Spółdzielczego, którego dyrektorem był Stanisław Arcikiewicz, z Państwowym Zakładem Kształcenia Administracyjno--Handlowego stanowisko dyrektora obu szkół objął mgr Wiktor Polończyk, który piastował ową funkcję do 1972 roku.
Od początku swego Istnienia do roku 1969, kiedy nastąpiło przeniesienie szkoły do budynku przy ul. Komorowickiej 27, szkoła Korzystała z sal lekcyjnych w budynku Liceum Ogólnokształcącego im Mikołaja Kopernika przy ul Listopadowej 32 i przejściowo w latach 1948-1950 z kilku sal Szkoły Podstawowej nr 3 przy ul Osuchowskiego. Mimo trudności lokalowych szkoła posiadała bogato wyposażone pracownie organizacji i techniki handlu, towaroznawstwa, reklamy, a także klaso-pracownie języka polskiego i historii. Duży wkład zarówno w wychowanie młodzieży, jak i zaopatrzenie materialne szkoły wnosił Komitet Współdziałanie obejmujący 7 przedsiębiorstw handlowych z terenu Bielska--Białej, a także Komitet Rodzicielski. W latach 1970-1972 obok połączonej w jedność szkoły młodzieżowej istniał również wyodrębniony Wydział dla Pracujących pod kierownictwem dyrektora mgra Wiktora Polończyka.
HISTORIA I DZIAŁALNOŚĆ ZESPOŁU SZKÓŁ EKONOMICZNYCH
1 września 1972 roku powstał Zespół Szkół Zawodowych nr 4 z siedzibą przy ul. Komorowickiej 27. Dyrektorem mianowano mgra Mariana Różanowskiego. 14 sierpnia 1974 roku dyrekcja szkoły wystąpiła z wnioskiem o zmianę nazwy placówki na Zespół Szkół Ekonomicznych w Bielsku-Białej. W skład Zespołu weszły: Liceum Ekonomiczne, Liceum Zawodowe, Policealne Studium Zawodowe, Liceum Ekonomiczne dla Pracujących oraz Średnie Studium Zawodowe. Najważniejszym zadaniem po objęciu budynku przy ul. Komorowickiej było przeprowadzenie kapitalnego remontu Wykonano go w przeciągu lat 1973-1974, korzystając z wakacji i ferii, nie przerywając zajęć. Prace remontowe obejmowały: założenie centralnego ogrzewania, przyłączenie do sieci WPEC, wymianę instalacji elektrycznej, wymianę okien i drzwi, modernizację urządzeń sanitarnych i inne. Zradiofonizowane szkołę, aulę wyposażono w nowoczesne urządzenia (automatyczne zasłanianie okien i sceny). Powstały nowe pracownie, połączono dwie biblioteki dodając pomieszczenie na czytelnię Wydatnie poprawiły się warunki pracy i nauki. Dużą pomocą w realizacji tych i innych zadań szkolnych była współpraca z Komitetem Rodzicielskim oraz Zakładem Przemysłu Włókienniczego "Welux", które zawsze chętnie finansowały potrzeby szkoły.
Dnia 20 marca 1982 roku szkole nadano imię prof. Michała Kaleckiego - słynnego w kraju i za granicą polskiego ekonomisty - oraz wręczono sztandar ufundowany przez zakłady przemysłowe Bielska-Białej i Komitet Rodzicielski. Uroczystość zaszczycili swą obecnością: małżonka prof. Michała Kaleckiego - Pani Adela Kalecka oraz uczeń i współpracownik Patrona - dr Jerzy Osiatyński. 1 września tegoż roku przejęliśmy Zasadniczą Szkołę Handlowa która od 1969 roku istniała przy Zespole Szkół Gastronomicznych. Jednak już w roku szkolnym 1986/87, w związku z planowaną reorganizacją szkolnictwa - ZSH powróciła do Zespołu Szkół Gastronomicznych. Nie obyło się bez zakusów na nasz stan posiadania - ówczesne władze oświatowe zaproponowały nam przeniesienie się do budynku Studium Wychowania Przedszkolnego przy ul. Woroszyłowa (obecnie gen Sikorskiego), motywując to koncepcją utworzenia w rejonie ulic Komorowickiej i PKWN /obecnie Legionów/ kompleksu szkół pedagogicznych. Innym argumentem był fakt, że w obecnie zajmowanym budynku znajdowały się kiedyś szkoły typu pedagogicznego. Zamiaru tego jednak nie zrealizowano.
W roku szkolnym 1986/87 nastąpiła zmiana dyrekcji. Odeszli na emeryturę dyrektor mgr Marian Różanowski i jego zastępca mgr Stanisław Kubica. Po raz pierwszy w dziejach szkoły rządy objęła kobieta - mgr Joanna Osika, a po niej dyrektorem ZSE została mgr Łucja Bury.
W 2008 roku pani mgr Łucja Bury przeszła na zasłużoną emeryturę, zaś pełnienie funkcji dyrektora Zespołu Szkół Ekonomicznych powierzono w grudniu 2008 pani mgr Marii Marczyk, wychowance i wieloletniej nauczycielce ZSE, która w 2020 roku przeszła na emeryturę.
Od września 2020 roku obowiązki dyrektora pełni mgr Marzena Grzegorczyk
